De joodse traditie beschouwt de dood als een pijnlijk afscheid, maar niet als het definitieve einde van een menselijk leven. In afwachting van de wederopstanding geldt de plicht van eeuwige grafrust. Van de ongeveer 5000 graven in Beth Haim, heeft ongeveer de helft een grafmonument. De epitafen van deze grafstenen vormen beknopte biografieën van een belangrijke doorsnede van de joodse gemeenschap op Curaçao. De opstelling van de grafmonumenten geeft inzicht in de onderlinge relaties. Families liggen bij voorkeur in elkaars omgeving. Men plaatste daartoe vooraf reserveringen voor bepaalde locaties. De grote rol die gevoelens van liefde en verbondenheid speelden, is zichtbaar doordat de ordening in grafrijen herhaaldelijk is 'verstoord' door de toevoeging van familieleden naast overleden ouder of grootouders.
3-typen_grafmonumentenDe eerste kolonisten gebruikten brokken koraalsteen en basalt om de graven te voorzien van een lage tombe, in de vorm van een halve cilinder. Ook terracotta grafstenen kwamen voor. In de vroege 18e eeuw leidde de stijgende voorspoed binnen de gemeente naast de bouw van een fraaie, nieuwe synagoge ook tot de import van rijk gedecoreerde platte zerken van hardsteen of marmer, zoals gebruikelijk in de moedergemeente in Amsterdam. Later werden vooral sarcofaagvormige tombes toegepast. De sarcofaagvorm suggereert dat deze de overledene bevat, maar enkele tafelvormige grafmonumenten illustreren goed dat dit niet het geval is. In de negentiende eeuw volgden ook de Curaçaose joden de internationale funeraire 'mode' van neoclassicistische grafmonumenten.
Zie http://www.dodenakkers.nl/artikelen/buitenland/255-curacao.html
Openingstijden | |
Betaalwijze |